เมื่อร่ำรวยอย่าจองหอง กระทั่งไม่เอาพี่เอาน้อง ประเดี๋ยวจะเป็นคนมั่งมีต กอั บเปรียบเสมือนชายคนนี้..

[Cindy700]

นานมาแล้วผมมีที่ดินอยู่ใน ดูเหมือนจะทุกเฉ ตของ ก รุ งเท พ และก็หั วเมืองใหญ่ๆรวมแล้วหลังจากนั้นก็ราว 500 ไร่

และเมื่อ 30 ปีก่อนนั้น ผมพกเงินในกระเป๋าไว้เที่ยวทีละเป็นแสนๆทำมาค้ าข ายได้เงิน


มามากมาย ก็ส่งลูกเรียนต่างประเทศหมด ไม่ต้องปฏิบัติงานให้เรียนอ ย่ า งเดียวเมี ย ผมชอบ


เ ล่ นหุ้ น ราค าหุ้ นก็ขึ้นเอาๆก็ได้กำไรมามากมายอยู่แบบเดียวกัน พวกเราก็มีเงินสดหลายร้อยล้ าน

รวมทั้งจู่ๆพอเพียงอยู่มาวันนึงนั้น ก็มีพี่น้องผมคนหนึ่งเดื อ ดร้อนมายืมเงิน วันนั้นผมก็เลยด่ าเขาซะแร ง

แบบที่ว่าเสียๆหายๆเพราะเหตุว่าคิดว่าตัวเองมีเงินมากมายจะกล่าวอะไรกับคนใดกันอย่างไรก็ได้

แม้กระนั้นก็มอบเงินเขาไปอยู่นะ แสนนึง บอกเขาว่าไม่ต้องมาให้เห็นหน้าอีกนะ

ด้วยเหตุว่าเงินที่ให้ คิดว่าให้ทาน แล้วหลังจากนั้นเขารับเงินพร้อมน้ำตา เวลานี้ผมไม่รู้เลยว่า

เขาจะรู้สึกแบบไหนเมื่อผมคิดการใหญ่ ตั้งโรงงานอะไหล่ที่อยุยงธย าแล้วในปีนั้นเกิดวิ ก ฤ ต


น้ำท่วม พัดพาทุกอ ย่ า งไปจากชีวิตผม รถผม 19 คันบ้านอีก 5 ข้างหลัง ที่ดินจำนวนมาก เงินสดที่เคยมี


แฟนผมเล่นหุ้ นพี่สาว งไปสี่ร้อยกว่าล้ านลูกก็ทำธุรกิจจนกระทั่งหมดตูดข าดทุนข้างใน 2 ปี

เป็นสิ่งที่มีมันหายไปในพริบตา เหลือไว้เพียงหนี้สิน 200 กว่าล้าน ตอนนี้ผมคือบุคคล ล้ ม ละ ล า ย

เช่าห้องพออยู่ได้ ข ายก๋วยเตี๋ยวไปวันๆป ร ะ ทั ง ชี วิ ต และก็ภรรยาผมก็ไม่มีกระจิตกระดวงใจ

ทำอะไร อีกทั้งลูกผมก็ต่างแยกย้ า ยกันไปเอาตั ว ร อ ดต่างคนต่างไป ไปตามเส้นทางชีวิตตนเอง

ผมไม่เคยได้มองเห็นหน้าลูกเลย มาบัดนี้ผมอายุ 76 ปีแล้วผมจะต้องชูหม้อ ก๊วยเตี๋ยว

ล้างถ้วยชาม แต่ว่าพอเพียงมันอยู่นานวันเข้าทุกๆวันนี้ ผมปลงได้เอง ผมมาตรากตรำตอนแก่แต่ว่า

ก็พอเข้าใจชีวิตมากขึ้นเรื่อยๆ เงินค่าเช่ าห้องนี้ ผมไปยืมกับผู้ที่ผมเคยด่ าเขา

ให้เขาไปแสนนึง แม้กระนั้นลูกเขายื่นเงินให้ผมแสนห้า บอกผมว่าพ่อผมบ ากหน้าไปยืมเงินคุณลุง

เพราะเหตุว่าในเวลานั้น ผมเข้าโรงพ ย า บ า ลผ่ า ตัด คุณลุงด่ าแล้วโยนเงินให้เสมือนบิดาผมเป็นหม า

พ่อผมยอมหมดเนื่องจากว่าชีวิตลูก มีค่ามากกว่าอะไรทั้งหมด ต่อให้ทำ อ ย่ า ง ไรบิดาก็ยอม

หากมีเงินจะให้หามาคืนคุณลุงให้ได้ และก็แสนนี้ผมคืน ส่วนห้าหมื่นคือด อ กละกัน

ไม่มีหนี้บุญคุณต่อไปแล้ว แต่ว่าถ้าหากคุณลุงลำบาก คุณลุงมายืมกับผมได้นะ ผมจะให้ก ู้


ผมจะไม่ด่ าราวกับที่คุณลุงด่ าพ่อผมหรอกนะ เนื่องจากหากไม่มีเงินคุณลุง ผมคงไม่ร อดในวันนั้น

เพราะเหตุว่าเงินแสนที่คุณลุงโยนให้ มันต่อ ชีวิตให้ผมได้ ผมปฏิบัติตามที่พ่อบอกแล้วให้ตอบแทนหนี้

ก้อนนี้ให้คุณลุง แล้วก็ส่วนลูกคุณลุง ผมไม่รู้ก ร ร มของใครของมันนะ

เมื่อได้ยินด้วยเหตุนั้น ผมเดินร้องไห้ มาถึงบ้านเอาเงินมาจ่ายค่าห้อง แล้วก็ลงทุ นร้านก๋วยเตี๋ยวเล็กๆ

มีเงินเก็บไว้ 30,000 บาท จากวันนี้ผมเข้าใจความรู้สึกของคำว่า ก ร ร มตามสนอ ง

หลานเขาไม่ได้ด่ าผมแม้กระนั้นหลานพูดความจริงให้ฟัง เพียงแค่ผมรับเรื่องจริงมิได้แค่นั้น

แต่ขณะนี้ผมเป็นสุขดี พระ แม่ชี ขอท าน มากินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านผม ผมไม่คิดเงิน

ตอนผมมีจำนวนไม่ใช่น้อยผมเกลียดชังคนบอกบุ ญผม ไม่เคยทำบุ ญเลย ผมกินผมท่องเที่ยว

แม้กระนั้นช่วงนี้ผมหมดตูด มีหนี้สิน ไม่มีเพื่อนฝูง ไ ร้ ลูกผมถึงได้ฟังธรรมะ

เข้าวัดเป็น ในช่วงเวลานี้ผมห่วงเพียงแค่ภรรยาผมผมภาวนาให้เมี ยไปก่อนผม เพราะว่าไม่อย าก

มองเห็นเมียลำบ าก ไม่ต้องถามว่าผมเป็นคนใด ร้านค้าอยู่ที่ไหน

แค่จะเก็บเรื่องราวมาให้อ่ าน ให้เป็นข้อคิดเตือนใจ อาจไม่มีคำว่า ย า กจนถึงสำหรับคนขยัน

ไม่มีการปลงตก ถ้าหากไม่เคยสูงสุด แล้วมาต่ำสุด และก็หัวข้อนี้สอนใจก้าวหน้าจริงๆ

มันถือเป็นการสอนใจ สำหรับคนอีกหลายๆคนเลยที่ทะนงตน ลืมตัว คิดว่าตัวเองเหนือคนใดกันแน่

"มองดูให้สูงราวกับฟ้า
แต่อย่าลืมว่าที่ที่ยืน
...คือพื้นดิน..."
เศรษฐี
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/12927/
คำค้นหา : ถือตัว