การที่พวกเราเจอกันเป็นเนื่องจากпรรม มันไม่ใช่บังเอิญ

[Jessicas]

มือ ร ม นั้นจะพาคนทั้งคู่มาเจอกันในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง และก็หากหมดก ร ร ม ไม่อย ากจากอาจจะต้องจาก

สิ่งไหนที่เราทำมา ไม่อย ากเจอก็จำต้องเจอ ไม่อย ากจากก็จำเป็นต้องจาก นี่แหละหนา ที่เรียกว่า ก ร ร ม


ด้วยเหตุนี้ การที่เราโดน ปฏิบัติ จากผู้อื่น ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ มันเป็นผลของกร ร ม ที่เราทำมาก่อนนี้


ถึงจะเป็นเรื่องที่พิสูจน์ได้ย าก ด้วยเหตุว่าอยู่นอกเหนือวิสัยของคน ที่จะรับทราบได้

เปรียบเสมือนแร งโน้มถ่วง ที่ดึงพวกเราไว้บนแผ่นดินโดยที่พวกเราไม่รู้ตัว หรืออากาศ ถึงจะมองไม่เห็นซึ่งก็มีอยู่จริง

เว รกร ร ม ก็เหมือนกัน ทุกพฤติกรรมนั้นส่งผลลัพธ์อยู่แล้ว ถึงพวกเราจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม

เมื่อพวกเรารู้และเข้าใจดีแล้ว ไม่อย ากที่จะสร้างกร ร ม กับเขาถัดไป ไม่อย ากให้เขามาทำร้ ายอีก

พวกเราก็จำต้องฝึกที่จะยกโทษ ปลดปล่อยเขาออกจากใจ เลิกสร้างแขน ร ม

ส่วนตัวเขาจะสำนึกมั้ย ให้คิดซะว่า พวกเราให้อภัยพวกเราได้บุญ


ส่วนเขาก็คงจะได้รับมือ ร ม ที่เขาทำ โดยที่พวกเราไม่มีส่วนเกี่ยวเนื่องใดๆกับเขา

ราวกับคำที่ว่า "บุญคนใด..มือ ร ม มัน"

ตามหลักคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ท่านพูดไว้ว่า ความบังเอิญนั้นไม่มีจริง

เพราะเหตุว่าทุกอย่างล้วนควรจะมีแหล่งที่มา นั่นคือ ตัวกร ร ม ที่นำพามา

แม้กระนั้นเมื่อพามาเจอกันแล้ว หลังจากนั้นเป็น พวกเราเองจะเป็นคนระบุ

กำหนดให้ดีก็ด้วยกันประพฤติดี จะกำหนดให้มันแ ย่ ก็ทำร้ ายซึ่งกันและกัน ก็อยู่ที่เรา

การพบเจอกันในตอนนี้ เป็นผลของแขน ร ม ในอดีตกาลก่อนหน้านี้ที่ผ่านมา

แต่ว่าชีวิตจะเป็นอย่างไร ในอนาคต คือผลของแขน ร ม ที่เราทำในวันนี้
เรื่องบังเอิญ
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13571/
Tags : пรรม